วันอังคารที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ตัวโน๊ตครึ่งเสียง

 
     ให้ลูกศรชี้ขึ้น     เป็นสัญลักษณ์แทนเสียงที่สูงขึ้นไป โดยการใส่เครื่องหมายชาร์ฟ (#) และ

       ให้ลูกศรชี้ลง      เป็นสัญลักษณ์แทนเสียงที่ต่ำลงมา โดยการใส่เครื่องหมายแฟลต (b)





                         C  สูงขึ้นไปครึ่งเสียง =  C#                                     C  ลดลงครึ่งเสียง =  B
                         D  สูงขึ้นไปครึ่งเสียง =  D#                                     D  ลดลงครึ่งเสียง =  Db
                         E   สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = F                                         E  ลดลงครึ่งเสียง = Eb
                          F   สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = F#                                       F  ลดลงครึ่งเสียง = E
                          G   สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = G#                                     G  ลดลงครึ่งเสียง = Gb
                          A   สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = A#                                     A  ลดลงครึ่งเสียง = Ab
                           B   สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = C                                        B  ลดลงครึ่งเสียง = Bb

        จะสังเกตได้ว่า มีเสียงที่เท่ากันอยู่ดังนี้
                     C# = Db
                     D# = Eb
                     F# = Gb
                    G# = Ab
                    A# = Bb
               

 

พื้นฐานความรู้เรื่องโน๊ต





                         ตัวโน๊ตทั้งหมด  ตามที่เราคุ้นเคยคือ  โด  เร  มี  ฟา  ซอล  ลา  ที  โด  ซ่ึงโน๊ตแต่ละตัวจะถูกเรียก
              อีกชื่อหนึ่งโดย  นำเอาตัวอักษร ภาษาอังกฤษมาตั้งดังน้ี
                         
                                         C  =  โด                                                 D  =  เร

                                         E  =  มี                                                   F  =  ฟา


                                         G  =  ซอล                                              A  =  ลา

                                        
                                         B  =  ที


                ซึ่งสามารถอธิบายจากคีย์บอร์ดได้ดังนี้
   

                 

                   





โน๊ตดนตรีสากล



        การอ่านโน้ตดนตรีหรือบทเพลงต่างๆ ก็เฉกเช่นเดียวกันกับการอ่านหนังสือโดยทั่วไป กล่าวคือผู้เรียนหรือผู้อ่านจะต้องจดจำสัญลักษณ์หรือพยัญชนะเบื้องต้นที่ใช้แทนเสียง เช่น ก,ข,ค,……ฮ. หรือสระต่าง ๆ แล้วจึงนำสิ่งเหล่านั้นมารวมกันแล้วสะกดเป็นคำๆ จึงจะมีความหมาย ที่เราสามารถใช้เขียนเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกนึกคิดต่างๆ และเป็นการติดต่อสื่อสารกับผู้อื่น

              ในทางดนตรีก็เช่นกันความคิดของผู้ประพันธ์เพลง(Composer)
             ที่แต่งเพลงออกมาจะถูกบันทึกไว้ด้วยตัวโน้
             เพื่อให้นักดนตรีได้เล่นและถ่ายทอดอารมณ์ออกมาให้ผู้ฟังได้โดย
             ที่นักดนตรีผู้นั้นไม่เคยรู้จักมาก่อน
             ตัวโน้ตที่ใช้บันทึกในลักษณะต่างๆนั้นจะกลายเป็นโสตภาษาของผู้ฟัง